Wederom worden ‘ZZP’ers’ in het Deliveroo-arrest aangemerkt als werknemers, met alle (nadelige) gevolgen van dien

De Hoge Raad heeft in haar recent gewezen arrest de vraag beantwoord of de bezorgers van online platform Deliveroo, die via haar platform een bezorgingdienst aanbood aan onafhankelijke restaurants, de werkzaamheden verrichten op basis van een overeenkomst van opdracht (als zzp’er) of een arbeidsovereenkomst.¹

_____________________

1 Hoge Raad, d.d. 24 maart 2023, ECLI:NL:HR:2023:443.

De rechtbank Amsterdam en vervolgens het gerechtshof Amsterdam² oordeelde dat de Deliveroo bezorgers een arbeidsovereenkomst hadden. Deliveroo stelde hiertegen cassatie in.

Overeenkomst van opdracht

Deliveroo was namelijk van mening dat de bezorgers als zelfstandig ondernemer (en dus niet als werknemer) de werkzaamheden verrichtten. Daaraan legde zij – in de kern genomen – ten grondslag dat de bezorgers de vrijheid hadden om al dan niet werk te verrichten en bovendien de mogelijkheid hadden om zich te laten vervangen. Die grote mate van vrijheid zou zich niet verenigen met een arbeidsovereenkomst, aldus Deliveroo.

Arbeidsovereenkomst

Het gerechtshof Amsterdam oordeelde dat, ondanks de aan de bezorgers ten aanzien van het verrichten van de arbeid gegeven vrijheid en de mogelijkheid om zich daarbij te laten vervangen, er sprake was van een arbeidsovereenkomst. Deze vrijheid stond namelijk het aannemen van de kwalificatie van de overeenkomst als arbeidsovereenkomst niet in de weg, omdat andere omstandigheden leidden tot het oordeel dat de bezorgers arbeid verrichten in dienst van Deliveroo. In dat kader verwees het hof naar de vier vereisten voor het aannemen van een arbeidsovereenkomst (zijnde: arbeid, loon, in dienst en gedurende zekere tijd) en concludeerde dat daaraan in dit geval is voldaan.^.3

Hoge Raad

De Hoge Raad laat het oordeel van het hof – dat de Deliveroo bezorgers een arbeidsovereenkomst hadden – in stand.

Volgens de Hoge Raad is het afhankelijk van alle omstandigheden van het geval, of sprake is van een arbeidsovereenkomst. Het hof heeft die omstandigheden beoordeeld en vervolgens geoordeeld dat bij de bezorgers van Deliveroo sprake was van een arbeidsovereenkomst. Dit oordeel geeft geen blijk van een onjuiste rechtsopvatting en is bovendien begrijpelijk gemotiveerd, zo concludeerde de Hoge Raad.

Het hof had immers wel gezien dat de vrijheid om arbeid te verrichten en de mogelijkheid om zich te laten vervangen, omstandigheden zijn die erop wijzen dat geen sprake is van een arbeidsovereenkomst, maar dat door de overige omstandigheden toch sprake was van een arbeidsverhouding. In het bijzonder woog daarbij mee dat het praktische belang van de vervangingsmogelijkheid voor de bezorgers beperkt was én wat geldt indien de bezorger wel de arbeid aanneemt (en de frequentie waarmee en de duur waarvoor dat doorgaans gebeurt).

Conclusie

De bezorgers van Deliveroo hadden dus een arbeidsovereenkomst, ondanks dat Deliveroo meende met ‘ZZP’ers’ te werken. Dit heeft als gevolg dat het (strikte) arbeidsrechtelijke regime van toepassing is en er sociale lasten en loonheffingen afgedragen hadden moeten worden. Welke verdere mogelijke implicaties dat voor Deliveroo of voor u (nog) kan meebrengen? Wij vertellen u daar graag meer over.

Heeft u andere vragen of wilt u meer weten over deze uitspraak? Neemt u dan gerust contact op met een van onze specialisten.

______________________

2 Gerechtshof Amsterdam, d.d. 16 februari 2021, ECLI:NL:GHAMS:2021:392.

3 Gerechtshof Amsterdam, d.d. 16 februari 2021, ECLILNL:GHAMS:2021:392, r.o. 3.7 e.v.